Pamiętacie tą scenę z filmu Truman Show, w której bohater dopływa do wielkiej ściany i zdaje sobie sprawę, że całe jego życie to show, które było oglądane przez innych ludzi. Zyskuje świadomość, że prawdziwe życie jest poza tym „programem”. To tak jakby nagle zrozumieć, że istnieje coś lepszego od tego co mamy dziś. Inny świat, inne możliwości, inni ludzie.

Ja zmieniałam miejsce mojego życia kilka razy. Pochodzę z małego miasta, urodziłam się na Mazurach, w wieku 16-lat przeprowadziłam się do Gdańska. To były lata 90’. Zupełnie inny świat. Tramwaje, autobusy, supermarkety. Przerażenie i niepewność. Poczucie straty, gdy zostawiasz to co kochasz. Po kilku latach z ogromną wdzięcznością patrzyłam wstecz, gdyż Gdańsk dał mi możliwości, których nie miałabym w Piszu. Gdy z Gdańska przeprowadzałam się do Birmingham wiedziałam, ze to jest tak, że wychodzę z mojego Truman Show aby zobaczyć co lepszego czeka na mnie w „innym świecie”. Już się tak nie bałam, też nie byłam już szesnastolatką. Dokładnie wiedziałam, że co dam od siebie to do mnie wróci. I jeżeli będę szła moją drogą, zawsze zgodnie z wartościami i dobrymi intencjami zbuduje nowe życie. Jakkolwiek nie byłby to zbyt popularny zwrot zachęcam Cię do tego, abyś gdy tylko zrobi się Tobie za wygodnie w życiu- ruszyła w drogę.

Przeczytaj proszę słowa z utworu Anny Marii Jopek „Tam gdzie nie sięga wzrok”:

Gdy ruszyć chcesz, w najdalszą z dróg
Tam gdzie nie, sięga wzrok
musisz wziąć oddech i
zrobić pierwszy krok

Choć w sercu lęk, nie cofaj się
tylko tak warto żyć
w chmurach gdzieś lśni twój szczyt
odważ się i idź...

Świat kocha tych, co śmiało idą pod wiatr
w nieznaną dal

Gdy ruszyć chcesz, w najdalszą z dróg
tam gdzie nie. gdzie nie sięga wzrok
musisz wziąć oddech i zrobić krok
Gdy ruszyć chcesz, w te najdalszą z dróg
tam gdzie nie sięga wzrok
musisz wziąć oddech i zrobić krok
Gdy wyruszyć chcesz...

Czasem jest tak, że ruszasz i jest niepewność czy strach. To normalne, to w porządku, przecież wiesz, że odwaga to nie jest działanie bez strachu, ale pomimo strachu. Pamiętaj więc o tym, że Twoja precyzja to Twoja potęga. Musisz dokładnie wiedzieć gdzie zmierzasz, tzn, kim chcesz być za rok, dwa, pięć. Jakie cechy chcesz w sobie rozwijać, jaką pracę wykonywać? Jak zmierzysz to, czy osiągnęłaś już ten efekt?

Niech to kim chcesz się stać “oświetla” Tobie drogę.

 I nie jest istotne, że czujesz się “jeszcze nie gotowa”. Czekając... właściwie nigdy nie będziesz. Czy myślisz, że ja byłam gotowa aby iść na moje pierwsze”interwiev” po angielsku? W życiu. Ale poszłam. Czemu? Bo chcę w przyszłości pracować właśnie w tym języku. Prowadzi mnie to, kim chcę się stać i nie chcę zawracać. Mam nadzieję, że uczciwie przeczytałaś moją książkę albo ebook “Wymyśl sobie siebie” i dokładnie określiłaś dokąd idziesz. Jestem z Tobą i cokolwiek by się nie działo, proszę WYTRWAJ.

Pamiętasz może opowieść o czterech myszach w labiryncie? Kiedy myszy biegały po labiryncie aby znaleźć ser. I szukały i znajdowały. W pewnym momencie dwie myszy znalazły przeogromną ilość sera. Stwierdziły więc, że nie muszą już więcej szukać. Zaczęły zajadać. Pozostałe dwie myszy, w przeciwieństwie do kolegów nadal szukały nowych zapasów. Gdy te pierwsze były już grube i objedzone a ser się skończył, nie były już w stanie znaleźć sobie innego pożywienia… Dwie inne myszy bez najmniejszej trudności, radziły sobie świetnie nadal w labiryncie. Nikt nie kradnie nam naszego sera, czasem po prostu, zapominamy, że nasze życie to podróż. Im więcej zdobędziesz kompetencji,umiejętności czy doświadczenia, tym większą zaradność i poczucie bezpieczeństwa zbudujesz w sobie, wiedząc, że poradzisz sobie w wielu sytuacjach, w różnych warunkach. Dlatego zachęcam Cię sprawdź, czy nie siedzisz w Truman Show. Być możesz masz ochotę sprawdzić co jest poza?